Op het Griekse eiland Lesbos zitten zo’n 6.900 mensen vast als gevolg van de EU-Turkije deal die in maart 2016 is gesloten. Deze deal heeft de grenzen langs de Balkanroute gesloten om de komst van migranten naar Europa te stoppen (Strickland, 2018). Ongeveer 4.700 van deze mensen verblijven in het kamp Moria en 1.250 in Kara Tepe. Afhankelijk van verschillende statistieken is ongeveer 70% tot 90% van hen afkomstig uit Afghanistan. Vrouwen maken 22% van de bevolking uit en kinderen 42%, waarvan meer dan 7 op de 10 jonger zijn dan 12 jaar oud (UNHCR-statistieken gepubliceerd op 15 april 2019).
Het gemeenschapscentrum ‘One Happy Family’ wordt gemiddeld door 700-1000 mensen per dag bezocht en biedt bezoekers en helpers (vluchtelingen die vrijwilligerswerk doen in het centrum) de mogelijkheid om te leren, te lachen, hun zorgen even te vergeten en deel uit te maken van een gemeenschap. Het is een plek die is gebouwd en gerund in samenwerking met mensen uit vluchtelingenkampen op Lesbos – vandaar ook hun slogan: ‘Samenwerken MET de mensen, niet VOOR hen’. Bij ‘One Happy Family’ (OHF) kun je thee drinken, lunchen, gebruik maken van wifi, je haar laten knippen, je kleren repareren, tekenen, dansen, rusten, de dokter bezoeken, juridisch advies krijgen, taal-, aardrijkskunde- en fotografielessen volgen, schaken, leren over theater, permacultuur, hoe je een fiets repareert, zeep, luiers en een tandenborstel krijgen, yoga doen, Muay Thai beoefenen, volleyballen.
Mensen bij ‘One Happy Family’ houden van het sterke gemeenschapsgevoel: vrienden maken en verbinding maken, mensen van verschillende nationaliteiten ontmoeten, respect geven en ontvangen, en actief deelnemen aan de gemeenschap. Echter, niet iedereen in het centrum voelt zich evenzeer deel van de gemeenschap. Sommigen voelen zich ongemakkelijk en buitengesloten of maken zich zorgen dat anderen zich ongemakkelijk voelen in bepaalde dynamieken of situaties vanwege verschillende achtergronden. Het is voor hen belangrijk dat iedereen zich comfortabel en welkom voelt in het gemeenschapscentrum.
Door deze diverse mix van verhalen, achtergronden, dynamieken en de gegeven ruimte van het gemeenschapscentrum rijst de vraag: Hoe kunnen vluchtelingen die het gemeenschapscentrum ‘One Happy Family’ bezoeken en werken zich meer opgenomen en comfortabel voelen in het centrum?
