Roken is de grootste te voorkomen doodsoorzaak in Nederland. Mensen met een lage sociaaleconomische positie (SEP) maken vaak veel minder gebruik van het beleid en maatregelen om te stoppen met roken. Zij hebben meer moeite om van het roken af te komen en ondervinden grotere gevolgen voor hun gezondheid van het roken. Ze lijden bijvoorbeeld vaker aan een chronische ziekte zoals COPD als gevolg van roken. Mensen zitten in een houtgreep van chronische problemen, chronische stress en ongezond gedrag/verslavingen en komen daar moeilijk uit. Daarnaast hebben antirookcampagnes en stoppen-met-roken-hulp voor deze groep vaak minder succes. Een meer persoonsgerichte aanpak was nodig: zelfhulpgroep rondom stoppen met roken die in co-creatie met de deelnemers van deze groep en hulpverleners uit de wijk wordt opgezet.